W czwartkowym spotkaniu Ogniska z Alicją na Skaryszewskiej w dniu 11 marca 2019 r. wzięło udział 12 osób – Dorota, Piotr, Robert, Grażyna, Ania, Witek, Justyna, Przemek, Joanna, Tomasz, Agata i Alicja, która poprowadziła spotkanie z cyklu „Spotkania przy wodopoju żyraf”, wprowadzające do „Porozumienia bez przemocy” M. Rosenberga.
Rozmawialiśmy nadal głównie o empatii wobec siebie: o złości i gniewie, o komunikacie JA, o różnicy między faktami i ocenami, uczuciami i myślami, potrzebami i strategiami, prośbami i żądaniami, o tym, jakie są praktyczne sposoby ćwiczenia się w empatii wobec siebie. Trochę było też mowy o empatii wobec innych osób, zwłaszcza tych, które zachowują się agresywnie, o mediacjach i o tym, kto jest za co odpowiedzialny.
Fragmenty notatek:
Praktyczne sposoby ćwiczenia się w empatii wobec siebie (i jednocześnie zaspokajania swojej potrzeby empatii, czyli napełniania swojego koszyczka empatii):
Nazywanie swoich uczuć i potrzeb w myślach (żeby było łatwiej, można powiesić listę uczuć i potrzeb w widocznym miejscu, np. na lodówce, i czytać 2 razy dziennie).
Mówienie o swoich uczuciach i potrzebach Panu Bogu (można modlić się z listą uczuć i listą potrzeb przed oczami, ewent. włączyć czytanie tych list do swojej codziennej modlitwy): w On i ja Jezus prosił, żeby Gabriela Bossis mówiła Mu o wszystkim, czym żyje, co ją interesuje. On chce tego słuchać, chce być traktowany jak przyjaciel 🙂
Notowanie, czyli robienie tzw. tabelki uczuć (fakt – myśl – uczucie – potrzeba – prośba) albo po prostu pisanie pamiętnika w taki „żyrafi” sposób – i to też można połączyć z modlitwą: można np. notować i jednocześnie mówić Jezusowi o tym, co się wydarzyło i co się wtedy pojawiło w naszych uczuciach, które potrzeby się odezwały itp.
Mówienie o swoich uczuciach i potrzebach komuś, kto umie empatycznie słuchać (np. przyjacielowi) – tzw. „empatyczne dwójki”, np. przez telefon. Spróbuj umówić się z kimś na takie empatyczne słuchanie. Uwaga: jeśli jesteś w kryzysie małżeńskim i nie masz problemów z tożsamością seksualną, umów się lepiej z osobą tej samej płci (empatia bardzo zbliża).
Mówienie komunikatem „JA” w ogóle, wszędzie, gdzie się da.
To trzeba ćwiczyć! Codziennie albo chociaż co kilka dni. Najpierw w banalnych, łatwych sytuacjach – wtedy jest większa szansa, że jak zdarzy się coś trudnego i będziemy chcieli mówić żyrafą, a nie szakalem, to nam się to uda. Od samej znajomości programu Chodakowskiej brzuszek nie spada 🙂 Jest coś, co można nazwać „mięśniem empatii”, i warto go ćwiczyć.
UWAGA! Sami oceńcie, gdzie i kiedy zechcecie spróbować mówić JA, bo to jest ryzyko, zwł. w relacjach z dorosłymi i nastolatkami (małe dzieci to raczej przyjmą gładko i nauczą się b. szybko, a raczej: przypomną sobie). Możecie mieć uzasadnione obawy, że jak się otworzycie i szczerze użyjecie komunikatu JA, ktoś Was zrani. Dlatego potrzebna jest roztropność: nie każdemu i nie w każdej sytuacji warto mówić komuś innemu, co czujemy.
A jednak ostateczny efekt (na ogół) to inna jakość relacji: większa bliskość, więcej zaspokojonych potrzeb, mniej przemocy (o to chodziło Rosenbergowi). Macie wpływ na świat!
Jeśli ktoś zareaguje zdziwieniem albo krytyką, mówcie szczerze, że się uczycie mówić inaczej niż dotąd i czemu ten nowy język ma służyć.
Jeśli w małżeństwie nazbierało się dużo żalu, gniewu, złości, lęku – wyrażanie tego nagle wobec siebie, nawet komunikatem JA, może być zbyt trudne dla obydwu stron, dlatego lepiej zacząć takie rozmowy np. z mediatorem pracującym metodą Porozumienia bez Przemocy (PbP).
Zawsze warto mówić to sobie i Panu Bogu, i przyjaciołom!

ZAPRASZAMY na najbliższe spotkanie Ogniska z Alicją, które odbędzie się w czwartek 9 maja 2019 r. o godz. 19.00. (wejście do Centrum Pomocy Duchowej schodami w dół od ul. Lubelskiej). Przed spotkaniem – Msza Św. o godz. 18.00 w kościele przy ul. Skaryszewskiej.